ROMARIO

Dane osobowe:

URODZONY:29 stycznia 1966 w Rio de Janeiro

WZROST: 180 cm

WAGA: 77 kg

PRAWDZIWE NAZWISKO: Romário da Souza Faria

W swojej karierze Romario grał w następujących klubach: CR Vasco de Gama (1985-88), PSV Eindhoven (1988-93), FC Barcelona (1993-94), Flamengo Rio de Janeiro (1995-96), Valencia CF (1997-1998), Flamengo Rio de Janeiro (1998-99), CR Vasco de Gama (2000-2001), Fluminese Rio de Janeiro (2002-2004), Al-Sad (2003), CR Vasco de Gama (2005-teraz). Największym sukcesem tego zawodnika było zdobyte w 1994 roku Mistrzostwo Świata na boiskach USA, gdzie strzelił 5 bramek. Romario zdobywał również Copa America w latach 1989 i 1997 i nagrodę dla najlepszego piłkarza świata wg FIFA w 1994 roku. Zawodnik ten występował także w barwach FC Barcelony w przegranym finale Ligi Mistrzów sezonie 1993/1994, jego drużyna uległa AC Milanowi 0:4. Romario to z pewnością jeden z najlepszych napastników, których świat miał okazję oglądać, miał wspaniałe przyspieszenie, świetnie dryblował. Jednak jego znakiem rozpoznawalnym były i będą sytuacje sam na sam z bramkarzem, Romario często kończył je jednym dotknięciem piłki, delikatnym lobem lub bezczelnym strzałem czubkiem buta. Obecnie piłkarz ten najlepsze lata ma już za sobą, jednak gra dalej i jest bliski strzelenia tysięcznego gola. Jego kariera piłkarska mogła potoczyć się o wiele lepiej gdyby nie trudny charakter tego zawodnika, skłonność do zabawy i wywyższanie się ponad kolegów z zespołu oraz wrodzone lenistwo. Trener Bobby Robson, który kiedyś pracował z nim w PSV Eindhoven powiedział: „ Romario to najzdolniejszy leń na świecie”. Romario na własne życzenie odszedł z Barcelony gdzie był uwielbiany przez kibiców uznał, że pora wracać do ojczyzny do Rio de Janeiro. Romario sprawiał wrażenie powolnego i ociężałego, jednak stawał się innym człowiekiem, gdy miał piłkę przy nodze, nie wielu obrońców potrafiło go zatrzymać. Kilkukrotnie planował zakończyć swoja karierę jednak zmieniał zdanie, ponieważ kolejne kluby płaciły mu od 1,5 do 2 miliona dolarów za sezon oraz akceptowały punkt w umowie, że zawodnik ten nie będzie musiał uczestniczyć w treningach. Romario jest przykładem zawodnika, który zmarnował swoją karierę na własne życzenie, nie chciał się przyzwyczaić do ciężkiej pracy w europejskich klubach, wolał grać niczym na podwórku gdzie można robić z piłką, co się tylko zechce. Cokolwiek można powiedzieć o tym zawodniku trzeba przyznać, że strzelanie bramek zamienił w sztukę. Wg niektórych Romario był największą gwiazdą w historii piłki nożnej.