Mistrzostwa Swiata w piłce nożnej

Ronaldo Luiz Nazario de Lima urodził się 22 września 1976 roku w jednej z dzielnic Rio de Janeiro (Bento Ribeiro) w biednej brazylijskiej rodzinie. Pierwsze kroki jako piłkarz stawiał na ulicy. Swoje umiejętności zdobył w slumsach Rio de Janerio. Był drobnym chłopcem, więc do ulicznych meczów wybierany był jako jeden z ostatnich. Jego talent został dostrzeżony w 1992, kiedy podpisał swój pierwszy profesjonalny kontrakt z klubem Cruzeiro Belo Horizonte. W reprezentacji Brazylii wystąpił po raz pierwszy w wieku 17 lat. Dzięki świetnej grze znalazł się w kadrze Brazylii na MŚ w USA w 1994 roku. Ale na debiut na MŚ musiał poczekać jeszcze minimum cztery lata. Został Mistrzem Świata spędzając wszystkie siedem meczy na ławce rezerwowych. Mimo to następne dwa sezony spędził w PSV Eidhoven. Grając w Holandii zdobył prawie wszystko oprócz mistrzostwa. Był króle strzelców ligi, zdobył wicemistrzostwo kraju oraz Puchar Holandii. Po sukcesach pojechał z reprezentacja na igrzyska olimpijskie w Atlancie gdzie zdobył brązowy medal. Po udanych występach na Philips Stadium i olimpiadzie, Brazylijczyk przeniósł się do Barcelony. W barwach Barcy znowu zdobył prawie wszystko. Nadal nie zdobył mistrzostwa kraju, ale wywalczył wicemistrzostwo i Puchar Hiszpanii oraz Puchar Zdobywców Pucharów, dorzucił jeszcze tytuł króla strzelców ligi hiszpańskiej. Po udanym sezonie pojechał z Brazylią do Arabii Saudyjskiej aby razem ze swoimi kolegami z reprezentacji Brazylii walczyć o Puchar Konfederacji. Mimo że grał tylko w najważniejszych meczach to w całym turnieju strzelił 4 gole .W finale imprezy Canarinhos pokonali Australię aż 6:0. Podczas Copa America Roni zdobył 5 goli, zdobywając koronę króla strzelców i przyczyniając się do zdobycia mistrzostwa Ameryki Południowej'97. W FC Barcelona grał tylko rok, ale kibice i tak go pokochali. Inter Mediolan za zakupienie Ronaldo musiał zapłacić niebywałą kwotę 120 milionów złotych. Ale opłacało się. Już w pierwszym sezonie Brazylijczyk został królem strzelców Serie A, zdobył tytuł wicemistrza Włoch oraz zdobył Puchar UEFA. Ronaldo zdobywał tez nagrody indywidualne: otrzymał "Złotego buta", tytuł najlepszego napastnika Europy i najlepszego piłkarza Świata. Jednak najważniejsza impreza czekała go latem 1998r. Na mundialu we Francji Brazylia broniła mistrzowskiego tytułu. Z jedną różnicą w stosunku do MŚ w USA teraz Ronaldo miał odegrać główna rolę w tym sukcesie. Świeżo upieczony król strzelców Serie A zdobył cztery bramki (Maroko, Chile-2, Holandia).Finał miał być tylko formalnością i udowodnieniem wielkości Ronaldo. Co się stało z. Ronaldo w dniu meczu, jeszcze długo pozostanie wielka tajemnicą. Wiadomo tylko, że na 30 minut przed rozpoczęciem spotkania w rozdanych dziennikarzom składach nie było jego nazwiska w podstawowym składzie. Ostatecznie Ronaldo pojawił się na boisku, ale był cieniem samego siebie. Brazylia przegrała ten mecz w fatalnym stylu 0:3. Dziś wiadomo, że był to efekt dziwnego zasłabnięcia Roniego. Ronaldo miał atak, zrobił się blady, mokry od potu i dostał konwulsji. Rzucał się na łóżku z wyciągniętymi ramionami i dłońmi powykrzywianymi nienaturalnie od nerwowych skurczów. Brazylijczyk udał się na zasłużony urlop. Sezon 1998/1999 rozpoczął się dla niego katastrofalnie. Miewał krótkie przebłyski formy ale jego poziom gry był kiepski. Co jakiś czas przytrafiały mu się drobne kontuzje które eliminowały go z gry na kilka spotkań.. Kontuzje odnawiały się co chwila. Na zakończenie sezonu został powołany do reprezentacji Brazylii na Copa America w Paragwaju. Napastnik Interu wreszcie przypomniał sobie jak się gra w piłkę i zdobył 5 goli (król strzelców razem z Rivaldo).W finale turnieju strzelił jedną z najładniejszych bramek i przypieczętował zwycięstwo swojej drużyny. Sezon 1999/2000 to jeden z najgorszych w karierze. Po zerwaniu więzadeł krzyżowych musiał pauzować przez blisko pół roku. Okres ten to ciągłe spacery po szpitalnych korytarzach, konsultacje lekarskie i rehabilitacja. Próbkę swoich umiejetności miał pokazać wiosną 2000 roku w finałowym meczu o Puchar Włoch, pomiędzy Lazio Rzym a Interem Mediolan. Ronaldo wszedł na boisko w 61 minucie, lecz po zaledwie 360 sekundach, przez nikogo nie atakowany, nagle upadł na murawę i zaczął zwijac się z bólu. Powód zerwanie więzadeł prawego kolana. To dla piłkarza jak wyrok. Było tylko 50 % szans że wróci do piłki nożnej Lecz wielu już zaczynało zapominać o wielkim Ronaldo. W kwietniu 2002 roku Ronaldo powrócił do składu Interu. Gdy zaczął strzelać bramki wszyscy uznali, że to chwilowy przebłysk formy. Lecz on zapowiadał ze na MŚ w Korei i Japonii zdobędzie tytuł króla strzelców. Mało kto w to wierzył. Lecz Ronaldo zaczął zdobywać na mundialu bramki, przed finałem miał na koncie 6 trafień i głównym kandydatem do zwycięstwa W wielkim finale dołożył jeszcze dwa trafienia i zdobył obiecywany tytuł.

Ferenc Puskas

Pele

Garrincha